Het Orsay Museum is gehuisvest in een voormalig spoorwegstation op de linkeroever van de Seine tegenover de Tuilerieën. Van schilderijen en beeldhouwwerken tot fotografie en decoratieve kunsten, de plaats toont voornamelijk werken van Franse kunstenaars van 1848 tot 1914. De collectie schilderijen van het Orsay Museum bestaat voornamelijk uit schenkingen en aankopen van het Louvre, Musée du Luxembourg, Jeu de Paume, en het Nationaal Museum voor Moderne Kunst. Het omvat werken van Franse kunstenaars uit de 19e eeuw en van hedendaagse buitenlandse scholen die voor het Musée du Luxembourg werden aangekocht.
Meer wetenHet besluit om het station om te vormen tot een museum voor schone kunsten van wereldklasse werd genomen op een moment dat de meeste instellingen - het Nationaal Museum voor Moderne Kunst, het Louvre en het museum Jeu de Paume - geen tentoonstellingsruimte meer hadden. In 1978 werd een aankoopbeleid opgezet om deze rijke, historische collectie schilderijen van 1848 tot 1914 te versterken en naar behoren te vertegenwoordigen.
Het museum voerde ook een systeem in om vanaf het begin te betalen, waardoor het voor schilders gemakkelijker werd om in de loop der jaren in de collectie te worden opgenomen. Het voorzag ook in Zwitserse schilderijen om zijn verzameling kunstwerken van buitenlandse kunstenaars te verrijken. Het belangrijkste is dat schenkingen, giften en legaten de belangrijkste bronnen blijven waarmee het museum zijn collectie actualiseert of ontwikkelt.
De schilderijen van Orsay zijn een feest van impressionistische, post-impressionistische en andere 19de-eeuwse kunst. Alle grote namen van de impressionistische beweging zijn vertegenwoordigd in het Musée d'Orsay. Impressionistische schilderijen geven de impressie weer van wat het oog op dat moment ziet of waarneemt. Impressionistische kunstenaars hebben de neiging landschappen of stadsgezichten als onderwerp te kiezen.
De collectie omvat schilderijen van kunstenaars als Alfred Sisley, Claude Monet, Auguste Renoir, Vincent Van Gogh, Berthe Morisot, Paul Cezanne, Paul Gauguin, Georges Seurat, en Edgar Degas om er maar enkele te noemen. Het museum is beroemd om zijn grote collectie impressionistische schilderijen.
Het Musée du Luxembourg werd vaak bekritiseerd omdat het meer een museum van levende kunstenaars zou zijn dan een ruimte voor moderne kunst. Na veel beraadslagingen besloot de Staat een museum voor moderne kunst te bouwen in het Palais de Tokyo. De collectie en werken van buitenlandse scholen die respectievelijk in het Musée du Luxembourg en Jeu de Paume tentoongesteld werden, werden uiteindelijk in 1938 overgebracht naar het museum in het Palais de Tokyo.
Het Luxemburgs Museum werd uiteindelijk gesloten en Jeu de Paume kwam onder controle van de Duitsers. Jean Cassou, de conservator van het Nationaal Museum voor Moderne Kunst, werd uit zijn functie ontheven, maar keerde in 1945 terug als hoofdconservator en heropende de ruimte een paar jaar later. Ondertussen werden de impressionistische en post-impressionistische kunstwerken, die in het Louvre te zien waren, naar Jeu de Paume overgebracht. De ruimte werd een van het Louvre afhankelijke galerie.
Meer over het LouvreHet Orsay Museum herbergt meer dan 3.000 schilderijen, die allemaal het bekijken waard zijn. Hier is echter een lijst van 10 schilderijen die je niet mag missen tijdens je bezoek.
Gustave Courbet
1849
Als pionier in het Franse realisme koos Gustave Courbet ervoor een sociaal bewust werk te maken dat de arme en achtergestelde boerenklasse op de voorgrond plaatste. Een begrafenis in Ornans zet de schijnwerpers op de arme en achtergestelde delen van de samenleving en behandelt het groeiende secularisme in Frankrijk in de 19e eeuw. De geestelijken worden afgeschilderd als ruwe wezens die met de rug naar Christus staan, die zelf genegeerd lijkt te worden door de nabestaanden.
Pierre-Auguste Renoir
1876
Dit schilderij van Pierre-Auguste Renoir uit het Orsay Museum legt de bloeiende cafécultuur van Parijs in de jaren 1870 vast. De hoofdstad veranderde niet alleen een vuile stad in een moderne, goed uitgeruste stad, maar werd ook een centrum voor schrijvers, kunstenaars en de gegoede klasse om te dansen, te drinken en te genieten met volle teugen. Renoirs Bal du Moulin de la Galette vangt precies deze essentie en geest van de stad.
Edgar Degas
1879
Le souper au bal of diner in het bal geeft een sociaal commentaar op de bourgeois status quo. Dit impressionistische schilderij gebruikt een vervagingstechniek om de instabiliteit te benadrukken die in deze materialistische en weelderige wereld bestaat. Degas gebruikt levendige kleuren om de kostuums, jurken, kroonluchters en andere decoraties te benadrukken, maar geeft geen gezicht aan de menselijke figuren in het schilderij. Het lijkt zijn manier om de wereld te vertellen dat ze hun identiteit niet moeten opgeven voor rijkdom en luxe.
Claude Monet
1916
Monet was zeer geïnspireerd door de Nymphaea, de botanische naam voor waterlelies. Het schilderij concentreert zich uitsluitend op de vijver en de witte waterlelies die erin groeien. Hij had op zijn landgoed in Giverny een watertuin aangelegd waar hij deze bloemen kweekte, die uiteindelijk zijn inspiratiebron voor het schilderij werden. Er is geen kader, geen rand, geen horizon, geen hemel, geen bijzonder detail te zien, en daarom straalt het schilderij een abstract en oneindig gevoel uit. De compositie is ook heel neutraal, met vrije maar sterke penseelstreken.
Edouard Manet
1863
Dit is een van de meest verbluffende schilderijen van het Orsay Museum. Manet stond bekend als een controversiële figuur in de wereld van de kunst. Le Déjeuner Sur l'Herbe (Lunch op het gras) was een van zijn eerste schilderijen die voor controverse zorgde toen het in 1863 werd tentoongesteld. Manet baseerde zich op de klassieke referenties van het Oordeel van Parijs en voegde er een vrij gewaagde versie aan toe met een naakte vrouw die tussen volledig geklede mannen zit. Er is geen diepte of perspectief in het schilderij. De kleuren en streken zijn ook onregelmatig.
Georges Lemmen
1891
Het strand bij Heist is een opmerkelijk voorbeeld van de art nouveau stijl en originele techniek die Georges Lemmen ontwikkelde onder invloed van Henri Van de Velde en vooral toepaste op landschappen en portretten. Hij was ook een liefhebber van het pointillisme en gebruikte neo-impressionistische technieken en elementen in zijn schilderijen. De ronde of ovale stippen worden gescheiden door complementaire kleuren terwijl de blauwachtige wolk de hemel lijkt over te nemen. De boot, geschilderd in paars tegen een zonsondergang geaccentueerd in geel en oranje, lijkt het enige teken van menselijk leven te zijn dat in dit landschap bestaat.
Edgar Degas
1875-76
De Absintdrinker, oorspronkelijk bekend als In een Café, veroorzaakte nogal wat opschudding toen het werd tentoongesteld in de Londense Grafton Gallery. Dit klassieke olieverfschilderij kwam een beetje te modern over - een mogelijke prostituee en haar hulpje die Absint drinken (een extreem sterke alcoholische drank) werden beschouwd als een overtreding van de Victoriaanse moraal. De compositie is vrij krachtig met het hoofdonderwerp in het midden en een lege ruimte op de voorgrond. De kleurtonen zijn evenwichtig over het hele doek.
Georges Seurat
1890-91
Dit schilderij van het Orsay Museum was het laatste neo-impressionistische werk van Georges Seurat. Het bleef onafgewerkt omdat Seurat in maart 1891 overleed. Circussen waren in de 19e eeuw een grote bron van vermaak in Frankrijk. De artiesten en de gewaagde acts die ze uitvoerden inspireerden verschillende impressionistische kunstenaars. Seurat was één van hen. Het schilderij toont een van de populairste circussen in Frankrijk - Cirque Fernando. Het is een heel expressief kunstwerk met streepjes rood, blauw en geel. Het toont ook veel beweging met de clown die springt, de ruiter die acrobatische toeren uithaalt en het gordijn dat op een duizelingwekkende manier beweegt.
Gustave Moreau
1865
Orpheus, zo wordt in de Griekse mythologie verteld, was zo'n bedreven en charmante muzikant en dichter dat hij zijn magie ook op wilde dieren, bomen en rotsen kon uitoefenen. Helaas charmeerde hij de Maenaden, die hem op hun beurt in stukken scheurden omdat ze zijn avances afwezen. Gustave, een pionier van de symbolistische beweging, vindt de mythe opnieuw uit door een dromerige scène te creëren waarin een jonge vrouw het hoofd van Orpheus terugvindt, dat zich nu vermengd heeft met zijn muziek. Gustave stond erom bekend provocerende beelden te gebruiken in zijn werken - afgehakte hoofden, buitenaardse mannen, en dreigende femme fatale.
Mary Cassatt
1882
De Amerikaanse impressionistische schilderes en goede vriendin van Degas, Mary Cassatt, gebruikt een licht palet in haar kunstwerken. Zij beeldt in haar werk meestal haar naaste vrienden en familie af (meestal portretten van vrouwen en kinderen) in de beslotenheid van hun dagelijks leven. Jeune Fille au Jardin of Meisje in de tuin, ook wel Naaister genoemd, is een van de mooiste en meest levendige Orsay-schilderijen. De buitenomgeving met een kleurrijke achtergrond en een breed, diagonaal pad geeft diepte aan het schilderij. De stevige omtrek en gelaatstrekken van de jonge vrouw tonen aan dat de kunstenaar veel belang hechtte aan een goede tekening.
Vincent Van Gogh was een Nederlandse kunstenaar die meer dan 2100 kunstwerken heeft gemaakt, waaronder 900 olieverfschilderijen, in zijn tien jaar lange carrière. Hij wordt beschouwd als een van de grootste en meest invloedrijke post-impressionistische schilders in de geschiedenis van de westerse kunst. Ondanks zijn korte carrière heeft hij een enorm oeuvre geschapen en nagelaten.
Zijn schilderijen draaien rond landschappen, portretten en stillevens. Hij ontwikkelde een stijl die te herkennen is aan het gebruik van felle kleuren, contouren en een dramatisch en expressief penseelwerk. Ook al was hij geen commercieel succesvol schilder en verkocht hij slechts één werk in zijn leven, zijn schilderstijl heeft in belangrijke mate bijgedragen in wat we vandaag als moderne kunst kennen.
Enkele van zijn beroemdste werken zijn De sterrennacht, Portret van de kunstenaar, Van Goghs slaapkamer in Arles, Sterrennacht boven de Rhône, De aardappeleters, en Portret van Dr. Gachet. Al deze werken vinden een ereplaats in het Musee d'Orsay, samen met een paar andere zoals Danszaal in Arles, La Méridienne, Fritillaires Couronne Impériale, L'Arlésienne en Eugène Boch.
Helaas leed Van Gogh aan depressies en armoede. Hij stierf uiteindelijk door zelfmoord op 37-jarige leeftijd
Elk schilderij van Van Gogh is een meesterwerk. Als je het Orsay Museum bezoekt, vind je hier een lijst van de beste schilderijen die de moeite waard zijn om te bekijken.
Van Gogh schilderde verschillende portretten van zichzelf van 1886 tot 1889. Dit is een iconisch schilderij dat in het Orsay Museum wordt tentoongesteld. Zijn zelfportretten verbeelden zijn reis, emotionele onrust en ongemak met zichzelf en zijn omgeving. De patronen in dit schilderij uit 1887 lijken op De Sterrennacht en duiden op een soort onrust of turbulentie. Hij heeft impressionistische invloeden samengevoegd met Japanse houtblokkunst om een gevoel van vloeibaarheid aan het schilderij toe te voegen.
Hij maakte ook zelfportretten omdat hij geen geld had om voor modellen te betalen. Kunstbenodigdheden waren al duur genoeg. Deze volgt zijn afnemende geestelijke gezondheid. Het is niet alleen experimenteren met zijn kunst. Het lijkt meer op Van Gogh's poging om zichzelf te begrijpen.
De Sterrennacht is waarschijnlijk een van de meest beroemde schilderijen van Van Gogh en het Orsay Museum. Het is een abstract olieverfschilderij op doek dat in 1889 door de Nederlander werd gemaakt. Het stelt een wervelende of golvende nachtelijke hemel voor, geaccentueerd met de gele maansikkel en het licht van de sterren.
Hij schilderde het uitzicht dat hij vlak voor zonsopgang zag vanuit zijn kamer in het gesticht Saint-Paul-de-Mausole in de Franse stad Saint-Rémy-de-Provence, dat ook een plaats heeft in het schilderij en een gevoel van rust biedt te midden van de turbulentie. De Nederlandse schilder verbleef ongeveer een jaar in het gesticht nadat hij na een zenuwinzinking met een scheermes een deel van zijn oor had afgesneden.
Voordat hij het gesticht in Saint-Rémy-de-Provence in 1890 verliet, maakte Van Gogh een serie stillevens met snijbloemen, waaronder Rozen en Anemonen, die een zeer verwrongen en toch rustig gevoel uitstralen.
Hij schilderde verschillende afbeeldingen van bloemen in vazen tijdens zijn verblijf in het huis van Dr. Paul Gachet (zijn homeopathische arts die hem in zijn laatste dagen verzorgde) in Auvers Sur Oise. Hij had zijn broer ook geschreven over hoe het huis vol was met kunst, prachtige tuinen en bloemen die hij kon gebruiken om stillevens te maken.
Dit schilderij van het Orsay Museum werd door Van Gogh in 1890 geschilderd in de tuin van zijn arts en kunstliefhebber Dr. Gachet. De Nederlandse kunstenaar vond rust en geluk in tuinen, of het nu de tuin van zijn vader in Nederland was, zijn eigen tuin in Londen, die van het ziekenhuis in Arles of die van het huis van Dr. Gachet in Auvers.
Zijn keuze van kleuren en bloemmotieven hing af van zijn stemming. Was hij in een goede stemming, dan gebruikte hij heldere kleuren. Zo niet, dan donkere piekerige bloemen of zilverachtige, glanzende bladeren. Van Gogh besprak ook tuinideeën met zijn broers en zussen en raadde hen aan hun eigen tuin te onderhouden.
Dit schilderij is geïnspireerd op De middagrust van de Franse schilder Jean-François Millet en werd ook gemaakt toen Van Gogh in de inrichting zat. Hij beschouwde Millet als "een modernere schilder dan Manet". In De Meridiaan heeft hij vastgehouden aan de oorspronkelijke compositie, maar ook zijn eigen stijl toegevoegd met betrekking tot techniek, kleur en perspectief. Hoewel het schilderij een kalme en vredige sfeer uitstraalt, getuigt het toch van Van Gogh's kenmerkende artistieke intensiteit.
Dit schilderij van het Orsay Museum werd in 1883 door Van Gogh gemaakt. Het kunstwerk heeft een aards en donker kleurenpalet, wat mogelijk de stemming weergeeft waarin de kunstenaar verkeerde toen hij het werk schilderde. Koeien in de wei was ook een poging van Van Gogh om de realiteit en empathie in zijn kunst weer te geven.
A. Er zijn ongeveer 3.000 schilderijen te zien in het museum op een gegeven moment.
A. Tickets voor een bezoek aan het Orsay Museum beginnen bij €16.
A. Enkele van de beroemdste schilderijen zijn De sterrennacht, Olympia, Het atelier van de kunstenaar, L'Angélus, Le Déjeuner Sur l'Herbe, Portret van de kunstenaar, Portret van Dr. Gachet, Londen, Houses of Parliament, en nog veel meer.
A. De schilderijen van het Orsay Museum zijn gemaakt door enkele van de grootste kunstenaars die de wereld ooit heeft gezien, zoals Vincent Van Gogh, Claude Monet, Edouard Manet, Georges Lemmen, Paul Cezanne, Edgar Degas, Gustave Moreau, Pissarro, Renoir, en Henri Matisse, onder anderen.
A. Ja. Er zijn ongeveer 24 schilderijen van Vincent Van Gogh in het Orsay Museum.
A. Ja, dat is hoogst aan te raden. De beste manier om het museum te verkennen en meer te weten te komen in een korte tijd is met rondleidingen. Ze worden geleid door een kunstexpert die je kan helpen zoveel mogelijk kennis op te doen over de rijke geschiedenis van het museum en zijn kunstenaars.
A. Je moet minstens 3-4 uur uittrekken als je echt van het museum wilt genieten en alle schilderijen wilt zien.
A. Ja. Het museum organiseert het hele jaar door tijdelijke tentoonstellingen.
A. Als je een kunstliefhebber bent, dan wel. Het museum herbergt de grootste collectie impressionistische kunstwerken ter wereld. Ze zijn zeker een bezoek waard.